Τόσο πολλά, σχεδόν όλα, είναι ποίηση
Η πίεση είναι ποίηση
Η πίστη είναι ποίηση
Κι η πίτσα, κι αυτή 'ναι ποίηση,
ή μάλλον: αυτή κι αν είναι ποίηση
τόσο γόνιμα σύνθετη, μια πανδαισία από χρώματα και υφές,
ακτινωτή, τριγωνική, κυκλική,
γεωμετρική αλλά και άναρχη,
ανοιχτή σε προσεγγίσεις παράλληλες και επάλληλες,
ζουμερή, διαχυτική, προκλητική, ξεμυαλίστρα, δοτική
Σκέψου πχ ένα μελετητή της γραφής μελλοντικό
να σκύβει πάνω από τούτο 'δω το ποίημα
και να γεμίζει σελίδες ανάλυσης
ακριβώς για την πίτσα αυτή
που άραγε, στο νου του ποιητή, νά 'ταν
μαργαρίτα ή σπέσιαλ ή ζαμπόν τυρί ή όποια άλλη εκδοχή
Στο άχωρο, άχρονο αλλά όχι άγευστο
-στα σίγουρα διόλου άγευστο-
σύμπαν της ποίησης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου