Κι αυτή ήταν η πελατεία του Λαϊκού (μουνο)τριχοεστιατόριου που έτρωγα τα πρωινά με τα τρία αυγά με ξερή φρυγανιά και κουάκερ, ένα μικρό πιατάκι και αραιό καφέ από μπουγαδόνερο, κι όλα αυτά για να γλιτώσω δεκατέσσερα σεντς, έτσι ώστε να το σημειώσω στο μπλοκάκι μου και να αποδείξω ότι μπορούσα να ζήσω άνετα στην Αμερική δουλεύοντας εφτά μέρες τη βδομάδα και βγάζοντας εξακόσια το μήνα, και μπορούσα να ζήσω με λιγότερα από δεκαεφτά τη βδομάδα με νοίκι τεσσεράμισι, εντάξει, μόνο που έπρεπε να ξοδεύω εφτά για να τρώω και να κοιμάμαι στην άλλη άκρη της διαδρομής μου, προτιμούσα πάντως να κοιμάμαι τζάμπα και άβολα στη σκευοφόρο, το πρωινό των είκοσι έξι σεντς ήταν η περηφάνεια μου κι αυτός ο απίθανος μισότρελος σερβιτόρος που σου πέταγε το φαί είχε ένα ψόφιο, ντόμπρο βλέμμα σαν τις ηρωίδες των βιβλίων του Στάινμπεκ το '30. Στο φούρνο δούλευε ψύχραιμα ένας Κινέζος που 'μοιαζε πρεζάκιας με μια πραγματική κάλτσα στα μαλλιά, λες και τον είχανε πλακώσει στο ξύλο στην αρχή της Κομέρσιαλ πριν χτίσουν το Φέρο Μπίλντινγκ, αλλά ξέχασα ότι ήμασταν στα 1952, ονειρευόμουνα ότι ήταν 1860, η εποχή του χρυσού, κι όταν έβρεχε ένιωθες ότι το πίσω δωμάτιο ήταν γεμάτο καράβια.
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 82 ετών ο συγγραφέας Χρόνης Μίσσιος. Ο
συγγραφέας του «Καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς» άφησε την τελευταία του πνοή
σε ιδιωτικό νοσηλευτήριο της Αθήνας, ενώ «πάλεψε» με τον καρκίνο αρκετά
χρόνια.
Ο Χρόνης Μίσσιος γεννήθηκε το 1930 στην Καβάλα. Οργανώθηκε νωρίς στην
Αριστερά και στην περίοδο της Κατοχής πήρε μέρος στην Αντίσταση. Το 1947
συνελήφθη και καταδικάστηκε σε θάνατο και ακολούθως βρέθηκε σε
στρατόπεδα συγκέντρωσης μέχρι το 1962. Με την απελευθέρωσή του
οργανώθηκε στη Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη, στην οποία υπήρξε στέλεχος.
Συνιδρυτής του ΠΑΜ μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1967, συνελήφθη
και φυλακίστηκε μέχρι το 1973.
Εμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1985 με το βιβλίο του «Καλά εσύ σκοτώθηκες
νωρίς» και επιβλήθηκε στην συνείδηση της κριτικής και του κοινού.
Ακολούθησε το αυτοβιογραφικό πεζογράφημα Χαμογέλα, ρε... Τι σου ζητάνε;
(1988) και τα μυθιστορήματα Τα κεραμίδια στάζουν (1991), Το κλειδί είναι
κάτω από το γεράνι (1996), Ντομάτα με γεύση μπανάνας (2001). Ο Χρόνης
Μίσσιος για πολλά χρόνια ζούσε ως «κοσμοκαλόγερος» στο Καπανδρίτι.
"It's My Life" is a song written by Brill Building songwriters Roger
Atkins and Carl D'Errico. The song was originally performed by British
rock band the Animals, who released it as a single in October 1965 and
was one of three songs that the Animals recorded by Brill Building
songwriters.
Lyrics:
It's a hard world to get a break in
All the good things have been taken
But girl there are ways
To make certain things pay
Though I'm dressed in these rags
I'll wear sable
Someday
Hear what I say
I'm gonna ride the serpent
No more time spent
Sweatin' rent
Hear my command
I'm breakin' loose
It ain't no use
Holdin' me down
Stick around
But baby, but baby
Remember, remember
It's my life and I'll do what I want
It's my mind and I'll think what I want
Show me I'm wrong, hurt me sometime
But some day, I'll treat you real fine
There'll be women and their fortunes
Who just want to mother orphans
Are you gonna cry
When I'm squeezing them dry?
Taking all I can get
No regrets
When I
Openly lie (ha)
And live on their money
Believe me honey
That money
Can you believe?
I ain't no Saint
No complaints
So girl throw out
Any doubt
And baby, and baby
Remember, remember
It's my life and I'll do what I want
It's my mind and I'll think what I want
Show me I'm wrong, hurt me sometime
But some day, I'll treat you real fine
It's my life and I'll do what I want
Don't push me
It's my mind and I'll think what I want
It's my life
It's my life and I'll do what I want
And I can do what I want
It's my mind and I'll think what I want
You can't tell me
It's my life and I'll do what I want
Μεγάλη, πολύ μεγάλη φυσιογνωμία ο Springsteen. Το ξέραμε, ασφαλώς· είναι ωραίο όμως να το επιβεβαιώνουν κυκλοφορίες όπως το “The Promise”, το «χαμένο» άλμπουμ με υλικό ηχογραφημένο την περίοδο μεταξύ “Born to Run” (1975) και “Darkness On The Edge Of Town” (1978).
Τα 21 οπτιμιστικά, εξωστρεφή, εύληπτα, με χαρακτήρα που παιχνιδίζει μεταξύ pop και classic rock, τραγούδια του διπλού CD (ανάμεσά τους συνθέσεις που έγιναν μεγάλες επιτυχίες από άλλους όπως το “Because The Night” από την Patti Smith και το “Fire” από τις Pointer Sisters) δείχνουν μια πτυχή της τραγουδοποιίας του «αφεντικού» διαφορετική από τη στράτευση στη σκιαγράφηση των αδιεξόδων της καθημερινότητας την οποία υπηρέτησε –με τρόπο, είναι αλήθεια, μοναδικό– το θεματικό “Darkness…”.
Το “The Promise” συγκαταλέγεται στα καλύτερα άλμπουμ του Springsteen, επίτευγμα που φαντάζει παράδοξο για υλικό «β’ διαλογής». Ας μην ξεχνάμε όμως πως δημιουργός τους είναι ο άνθρωπος που έχει δηλώσει πως «περισσότερο κι από πλούσιος, περισσότερο κι από διάσημος, περισσότερο κι από ευτυχισμένος, ήθελα να είμαι σπουδαίος».
Johnny works in a factory and Billy works downtown
Terry works in a rock and roll band lookin' for that million-dollar sound
And I got a little job down in Darlington but some nights I don't go
Some nights I go to the drive-in or some nights I stay home
I followed that dream just like those guys do way up on the screen
And I drove a Challenger down Route 9 through the dead ends and all the bad scenes
And when the promise was broken, I cashed in a few of my own dreams
Well now I built that Challenger by myself, but I needed money and so I sold it
I lived a secret I should'a kept to myself, but I got drunk one night and I told it
All my life I fought this fight, the fight that no man can ever win
Every day it just gets harder to live this dream I'm believing in
Thunder Road, oh baby you were so right
Thunder Road, there's somethin' dyin' down on the highway tonight
I won big once and I hit the coast, oh but somehow I paid the big cost
Inside I felt like I was carrying the broken spirits of all the other ones who lost
When the promise is broken you go on living, but it steals something from down in your soul
Like when the truth is spoken and it don't make no difference, somethin' in your heart turns cold
Thunder Road, for the lost lovers and all the fixed games
Thunder Road, for the tires rushing by in the rain
Thunder Road, remember what me and Billy we'd always say
Thunder Road, we were gonna take it all then threw it all away
