Ο Martin Scorsese είναι γνωστός για την ιδιαίτερη σχέση του με τη rock μουσική. Φιλμ όπως το "The Last Waltz" (1977, καταγραφή της αποχαιρετιστήριας συναυλίας που έδωσαν οι The Band με καλεσμένους την αφρόκρεμα των μουσικών της τότε εποχής) και τα αφιερώματα στον Bob Dylan "No Direction Home" (2005) και στους Rolling Stones "Shine A LIght" (2008) κατέχουν μια περίοπτη θέση στην εργογραφία του.
Πρόσφατα, ο βραβευμένος με Όσκαρ Αμερικανός σκηνοθέτης ολοκλήρωσε ένα νέο κινηματογραφικό πόνημα εμπνευσμένο από ένα ακόμα μουσικό του ίνδαλμα, τον πρόωρα εκλιπόντα George Harrison, κιθαρίστα και τραγουδοποιό διάσημο τόσο για τη θητεία του στους θρυλικούς Beatles όσο και για την προσωπική του καριέρα. Τίτλος τού διάρκειας 3,5 ωρών φιλμ είναι "Living In The Material World", δανεισμένος από το ομότιτλο σόλο άλμπουμ του Harrison που κυκλοφόρησε το 1973.
Το γενναιόδωρο σε διάρκεια ντοκιμαντέρ έκανε πρεμιέρα στις 5 Οκτωβρίου στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο HBO και μια μόλις εβδομάδα μετά, καθώς γράφονται αυτές οι γραμμές, προβάλλεται ήδη σε αθηναϊκή αίθουσα (όσο να 'ναι τα έχει και τα καλά της η παγκοσμιοποίηση...).
Στη διάρθρωση της ταινίας και στην επιτυχία του τελικού αποτελέσματος σημαντική είναι η συνεισφορά της χήρας του Harrison, Olivia (η οποία επίσης συνυπογράφει την παραγωγή) και μιας πολυμελούς ομάδας από επώνυμους φίλους και συνεργάτες (τα δυο εν ζωή "Σκαθάρια" Paul McCartney και Ringo Starr, ο Eric Clapton, ο Phil Spector, ο Tom Petty, η Yoko Ono κ.ά.) οι οποίοι καταθέτουν μνήμες, εμπειρίες και κρίσεις από τη ζωή τους μαζί του.
Το οπτικό και ακουστικό υλικό είναι άφθονο, συχνά καταιγιστικό, αποτέλεσμα συστηματικής έρευνας από μια στρατιά συνεργατών σε όλα το διαθέσιμα αρχεία, συμπεριλαμβανόμενων προσωπικών μαγνητοσκοπήσεων του ίδιου του Harrison, που πλέον αποτελούν οικογενειακό κειμήλιο. Τις συνεντεύξεις τις κάνει όχι ο ίδιος ο Scorsese αλλά ο στενός συνεργάτης του Warren Zanes ενώ σημαντική είναι η βοήθεια που προσφέρει στο σκηνοθέτη και ο David Tedeschi, παραγωγός που συρράπτει και συνθέτει τα οπτικοακουστικά μέρη σε ένα λειτουργικό και συναφές "όλον".
Η εξέλιξη της δράσης παρακολουθεί την πορεία του Harrison ως καλλιτέχνη και διανοητή με ενότητα χρόνου, ξεκινώντας από την παιδική του ηλικία. Χωρίζεται σε δυο μέρη.
Το πρώτο μέρος, με διάρκεια λίγο μεγαλύτερη από 90 λεπτά, καλύπτει το διάστημα της νεότητας και της θητείας στους Beatles. Παρατίθενται συνομιλίες με το γιό του Harrison, Dhani, και με το συνεργάτη του στην κινηματογραφική εταιρεία Handmade Films, Ray Cooper, φωτογραφίες από τα πρώτα βήματα των Beatles στο Αμβούργο, και ασφαλώς λάιβ μαγνητοσκοπήσεις των Beatles καθώς έφταναν στο απώγειο της καριέρας τους, όταν -κατά τη διαβόητη φράση του Lennon- έγιναν "διασημότεροι από το Χριστό". Επίσης έγιναν βαθύπλουτοι, πέρα από κάθε φαντασία. Όλα ωστόσο συνέβησαν τόσο γρήγορα που μέσα τους παρέμεναν βασανισμένα παιδιά. Σε μια τηλεοπτική συνέντευξη εκείνης της περιόδου ο Harrison δηλώνει: "Αποκτώντας χρήματα διαπιστώσαμε πως το χρήμα δεν δίνει απαντήσεις". Κι εκεί είναι η αφετηρία μιας αέναης εσωτερικής αναζήτησης που οδήγησε σε πειραματισμούς με τα ψυχωδηλωτικά, τις θρησκείες της Ανατολής, το διαλογισμό, την ινδική μουσική.
Το δεύτερο μέρος ξεκινά από τις αρχές της δεκαετίας του 1970, λίγο πριν τη διάλυση των Beatles, και καλύπτει γεγονότα σημαντικά όσο τα προσωπικά άλμπουμ του Harrison, το κονσέρτο για το Μπαγκλαντές, τη συνεργασία με την κολεκτίβα των Monty Python, τη δολοφονία του Lennon το 1980, το σχηματισμό των Traveling Wilburys το 1988 (το «σούπερ γκρουπ» με μέλη τους Harrison, Bob Dylan, Jeff Lynne, Roy Orbison, Tom Petty και Jim Keltner) την επίθεση εναντίον του και τον τραυματισμό του με μαχαίρι το 1999, το θάνατό του από καρκίνο στις 29 Νοεμβρίου του 2001.
Ως ραχοκοκαλιά και συνεκτικός ιστός όλου του φιλμ λειτουργεί η αναζήτηση της πίστης και, στο τελευταίο μέρος της ζωής του Harrison, η προετοιμασία για το θάνατο και η συμφιλίωση με την ιδέα του ή, όπως ο ίδιος το έθετε, "η εξάσκηση για την αναχώρηση από το σώμα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου