Δύσκολο να ερμηνευτεί η κίνηση αυτή της Kate Bush, ειδικά από εμάς που περιμένουμε από αυτή πάντα και μόνο το καλύτερο. Αντί για μια νέα, επίκαιρη μουσική πρόταση με τη σφραγίδα του σπάνιου ταλέντου της, όπως για παράδειγμα εκείνη που είχε επιχειρήσει στο “Aerial” του 2005, στο νέο της άλμπουμ επιστρέφει στο υλικό των παλαιότερων κυκλοφοριών της “The Sensual World” (1989) και “The Red Shoes” (1993) και επιχειρεί μια αναδόμηση τεσσάρων τραγουδιών από το πρώτο και επτά από το δεύτερο.
Η 52άχρονη Αγγλίδα τραγουδίστρια, πιανίστρια και τραγουδοποιός ηχογράφησε εκ νέου κάποια μέρη που δεν την ικανοποιούσαν πια ενώ διατήρησε άλλα. Όλα τα φωνητικά και τα ντραμς αντικαταστάθηκαν με νέες ερμηνείες ενώ τρία τραγούδια επανηχογραφήθηκαν στο σύνολό τους· ανάμεσά τους το “This Woman’s Work” και το “The Sensual World”, που πλέον έχει νέο τίτλο “Flower of the Mountain” και περιλαμβάνει στίχους του Ιρλανδού James Joyce.
Πιστή στη συνήθειά της να καλεί επιλεγμένους ερμηνευτές για συμμετοχή στα άλμπουμ της, η Bush συγκεντρώνει στο Director’s Cut μια ομάδα επώνυμων συνεργατών μεταξύ των οποίων ο Danny Thompson στο μπάσο και η Mica Paris σε δεύτερα φωνητικά.
Γέρνω λοιπόν πίσω, την απολαμβάνω να αξιοποιεί ένα ευρύ οπλοστάσιο στιλιστικών προφίλ και υποστηρικτικών μέσων και να συνδυάζει σε μια εύθραυστη αλλά βέλτιστη ισορροπία την καλλιτεχνική τόλμη με την pop δεξιοτεχνία, προσπερνώ τις αρχικές μου ενστάσεις, και δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με τον Alexis Petridis που γράφει στην Guardian: «η Kate Bush έχει κερδίσει το δικαίωμα να κάνει οτιδήποτε επιθυμεί».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου