Moby: 18 (Mute)

Με λένε Moby.

Τραβιέμαι με τη μουσική εδώ και δυο-τρεις δεκαετίες.
Έχω αποδείξει ότι είμαι πολύ καλός σε πολλά: techno, house, punk, ambient, σκληρό κιθαριστικό rock.
Με το "Play", το άλμπουμ μου του 1999, πέτυχα να βρω μια ιδανική συνταγή για ονειρικούς ρυθμούς γραμμένη στη γλώσσα της electronica.

Όπως το περίμενα, σχεδόν όλα τα κομμάτια του άλμπουμ εκείνου έγιναν μεγάλες επιτυχίες. Το πιο δυνατό τους χαρακτηριστικό αποδείχθηκε ότι ήταν η ονειρική, κινηματογραφική τους αίσθηση, με άμεσο αποτέλεσμα την αξιοποίησή τους στην ηχητική επένδυση διαφημίσεων (και, ασφαλώς, την ακόλουθη περαιτέρω προβολή τους).

Με το "Play" έβγαλα πολλά λεφτά. Μου άρεσε αυτό. Δεν είναι κακό να βγάζεις λεφτά. Κακοί είναι οι περισσότεροι από τους ευρέως διαδεδομένους τρόπους για να το επιτύχεις. Αποφάσισα λοιπόν να φτιάξω ένα καινούριο άλμπουμ, που να είναι όπως το "Play". Όχι ίδιο, αλλά όμοιο. Η απόλυτα φυσική του συνέχεια. Για να μην αφήσω μάλιστα τις κακές γλώσσες να λένε ότι στέρεψε η έμπνευσή μου και τα σχετικά, το έκανα γενναιόδωρο σε διάρκεια, με 18 κομμάτια που ανταποκρίνονται πλήρως στις ποιοτικές σας απαιτήσεις από εμένα με βάση τη μέχρι σήμερα καλλιτεχνική μου πορεία.

Καταλαβαίνετε λοιπόν τώρα γιατί σας κοιτάζω με τέτοιο καμάρι από το εξώφυλλό του, ντυμένος αστροναύτης (εντάξει, το ξέρετε ότι πάντα μου άρεσε να σας δουλεύω λιγάκι), καθώς σπεύδετε κατά εκατομμύρια να το αγοράσετε.

Μαμά, δεν είμαι καταπληκτικός; Είδες που μου έλεγες να γίνω δικηγόρος;